Międzynarodowy Dzień Pisarza
3 marca Międzynarodowym Dniem Pisarzy został ustanowiony w 1984 roku przez PEN Club - Międzynarodowe Stowarzyszenie Pisarzy. Nazwa organizacji pochodzi od pierwszych liter słów: poets, essayists, novelists – poeci, eseiści, powieściopisarze.
Założycielem Polskiego Klubu Literackiego PEN (1925) i pierwszym prezesem był Stefan Żeromski. Od 2001 roku tę funkcję pełni Władysław Bartoszewski.
Pisarz. W dzisiejszym znaczeniu rozumiemy pod tym słowem - autora - twórcę dzieła literackiego :
poetę, prozaika , dramaturga. Ale jest to treść zupełnie nowa. Dawniej zawód pisarza, znany już od starożytności, oznaczał tego, który w sposób mechaniczny a nie twórczy pracował piórem, czyli przepisywacza. W średniowieczu zwano pisarzy skryptorami, skrybami, katedralisami.
Od XVI w.istniało w Polsce stanowisko pisarza przy każdym znaczniejszym urzędzie: pisarz wielki był urzędnikiem w kancelarii królewskiej, pisarz polny zawiadywał administracją wojsk,
pisarz sądowy protokołował rozprawy sądowe, pisarz gminny był prawą ręką wójta.
Zawód pisarza był zawsze ceniony, jako że umiejętność pisania
przez długie wieki była oznaką wykształcenia.
Zawód pisarza, we współczesnym znaczeniu tego słowa, ukształtował się pod koniec XVIII w.
i w pierwszej połowie XIX w., kiedy nastąpił znaczniejszy rozwój prasy oraz wydawnictw książkowych. Pisarze zaczęli otrzymywać za swe dzieła honoraria, które pozwoliły im na wyłączne oddanie się pracy pisarskiej .będącej dotychczas tylko zajęciem dodatkowym. obecnie istnieją organizacje skupiające pisarzy: zarówno międzynarodowe, mające swe oddziały w poszczególnych krajach - takie jak PEN założony w 1921 roku - oraz stowarzyszenia narodowe. W Polsce istnieje Związek Literatów Polskich zrzeszający osoby zajmujące się pracą literacką.
"Właściwa szansa pisarza otwiera się dopiero tam,gdzie rzeczywistość historyczna
gubi się w spienionym nurcie
osobistych porywów i namiętności, intymnych doznań
i przypadkowych gestów człowieka.
Tam trzeba odnaleźć zgubioną prawidłowość historii.
Wykazać, że przypadkowość losów i działań ludzkich jest tylko pozorna."
Ludwik Flaszeu
źródło: O książce.Mała encyklopedia nastolatków,praca zbiorowa, Majerowa Janina Wrocław. Ossolineum,1987 ,str.288-289.
3 marca Międzynarodowym Dniem Pisarzy został ustanowiony w 1984 roku przez PEN Club - Międzynarodowe Stowarzyszenie Pisarzy. Nazwa organizacji pochodzi od pierwszych liter słów: poets, essayists, novelists – poeci, eseiści, powieściopisarze.
Założycielem Polskiego Klubu Literackiego PEN (1925) i pierwszym prezesem był Stefan Żeromski. Od 2001 roku tę funkcję pełni Władysław Bartoszewski.
Pisarz. W dzisiejszym znaczeniu rozumiemy pod tym słowem - autora - twórcę dzieła literackiego :
poetę, prozaika , dramaturga. Ale jest to treść zupełnie nowa. Dawniej zawód pisarza, znany już od starożytności, oznaczał tego, który w sposób mechaniczny a nie twórczy pracował piórem, czyli przepisywacza. W średniowieczu zwano pisarzy skryptorami, skrybami, katedralisami.
Od XVI w.istniało w Polsce stanowisko pisarza przy każdym znaczniejszym urzędzie: pisarz wielki był urzędnikiem w kancelarii królewskiej, pisarz polny zawiadywał administracją wojsk,
pisarz sądowy protokołował rozprawy sądowe, pisarz gminny był prawą ręką wójta.
Zawód pisarza był zawsze ceniony, jako że umiejętność pisania
przez długie wieki była oznaką wykształcenia.
Zawód pisarza, we współczesnym znaczeniu tego słowa, ukształtował się pod koniec XVIII w.
i w pierwszej połowie XIX w., kiedy nastąpił znaczniejszy rozwój prasy oraz wydawnictw książkowych. Pisarze zaczęli otrzymywać za swe dzieła honoraria, które pozwoliły im na wyłączne oddanie się pracy pisarskiej .będącej dotychczas tylko zajęciem dodatkowym. obecnie istnieją organizacje skupiające pisarzy: zarówno międzynarodowe, mające swe oddziały w poszczególnych krajach - takie jak PEN założony w 1921 roku - oraz stowarzyszenia narodowe. W Polsce istnieje Związek Literatów Polskich zrzeszający osoby zajmujące się pracą literacką.
"Właściwa szansa pisarza otwiera się dopiero tam,gdzie rzeczywistość historyczna
gubi się w spienionym nurcie
osobistych porywów i namiętności, intymnych doznań
i przypadkowych gestów człowieka.
Tam trzeba odnaleźć zgubioną prawidłowość historii.
Wykazać, że przypadkowość losów i działań ludzkich jest tylko pozorna."
Ludwik Flaszeu
źródło: O książce.Mała encyklopedia nastolatków,praca zbiorowa, Majerowa Janina Wrocław. Ossolineum,1987 ,str.288-289.
Komentarze
Prześlij komentarz